απολαύσιμος

-η, -ο

αυτός που είναι δυνατόν ή πρέπει κάποιος να τον απολαύσει.

[ΕΤΥΜΟΛ. < απόλαυση. Η λ. μαρτυρείται από το 1840 στο Ιταλοελληνικό Νομοτεχνικό Λεξικό].